محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در طرح بررسی اثرات برون تنی عصاره گیاه آش انگور (Rhamnus cathartica) بر روی لیشمانیا ماژور سویه ایران MRHO/IR/75/ERبه این نتیجه رسیدند که عصاره گیاه آش انگور می‌تواند جایگزین داروی وارداتی درمان سالک شود.
دکتر عبدالمجید فتی، استاد گروه قارچ شناسی و انگل شناسی در گفت‌وگو با وب دا اظهار داشت:
در مطالعات وآزمایش‌های ابتدائی انجام‌شده، عصاره گیاه آش انگور در غلظت مشخصی توانست حدود ۷۵ درصد از انگل‌های عامل سالک را از بین ببرد که در مقایسه با داروی گلوکانتیم اثری مشابه دارد. این نتایج نشان می‌دهد که این عصاره می تواند پتانسیل بالایی برای جایگزینی با داروهای فعلی داشته باشد.
وی افزود:
اکنون فعلا اولین گام را برداشته ایم. در صورت تأیید نتایج در مراحل بعدی تحقیقات، از جمله استخراج ماده موثره و تهیه دارو وانجام آزمایش روی حیوانات و سپس بیماران داوطلب، داروی حاصله از آش انگور بتواند به‌عنوان یک داروی طبیعی و مقرون به صرفه برای درمان سالک معرفی شود و وابستگی به داروی وارداتی را کاهش دهد.
دکتر فتی با بیان اینکه: این تحقیق گامی امیدوارکننده در جهت توسعه درمان‌های طبیعی برای بیماری سالک است و در صورت موفقیت در مراحل بعدی، بتواند تحولی در درمان این بیماری ایجاد کند. وی از متخصصان و پژوهشگران حوزه‌های پوست، عفونی و انگل‌شناسی- سیاست‌گزاران درمانی و پژوهشی - پزشکان و درمانگران طب سنتی بعنوان همراهان هدف این تحقیق نام برد.
لازم به ذکر است: سالک یک بیماری پوستی شایع در ایران، به‌ویژه در مشهد، است که درمان آن معمولاً با داروی وارداتی گلوکانتیم انجام می‌شود. این دارو علاوه بر هزینه بالا، دسترسی آسانی ندارد. استفاده از گیاهان دارویی مانند آش انگور می‌تواند یک گزینه مؤثر و در دسترس برای درمان این بیماری باشد.
طرح بررسی اثرات برون تنی عصاره گیاه آش انگور (Rhamnus cathartica) بر روی لیشمانیا ماژور سویه ایران MRHO/IR/75/ERبا کد 991619 بعنوان یکی از طرح های اثر بخش و کاربردی دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که به همت استاد پیشکسوت گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، جناب آقای دکتر عبد المجید فتی و آقای دکتر صالحی و 7 نفر دیگر ازهمکاران ایشان تهیه و اجرا شده است و قابلیت انتشار در پایگاههای اطلاع رسانی جهت استفاده عمومی را داراست.
مجری و ثبت کننده: حسن بسک آبادی
تلفن: 9035551337
**عنوان خبر:**
تجویز ویتامین D به نوزادان نارس در بدو تولد، پیش‌آگهی سلامت آن‌ها را در دو سالگی بهبود نمی‌بخشد.