دکتر محمد مهدی اعتمادی متولد 1312 در شهرستان بیرجند تحصیلات ابتدایی و مکتبی تا سال پنجم را در بیرجند و سال ششم را تا مقطع دیپلم در دبیرستان فردوسی مشهد گذرانده است.
وی در گفتگو با روابط عمومی و مصاحبه تاریخ شفاهی دانشکده پزشکی مشهد عنوان می دارد:
در آن زمان تازه رشته های دبیرستانی مشخص شده بود، بنده رشته تجربی را انتخاب کردم و دوران دبیرستان که به اتمام رسید زیر نظر یکی از دبیران ادبیات برجسته آن زمان استاد محمد بازرگانی و با کمک ایشان با کانون نشر حقایق اسلامی اشنا شدم و در کنار درس به کانون های مذهبی نیز مراجعه داشتم و از تدابیر استاد محمد تقی شریعتی بهره ها گرفتم.
به دلیل اشنایی با زبان فرانسه در کنکور دانشکده ادبیات در رشته فرانسه تحصیل کردم و پس از یکسال تغییر رشته دادم و در رشته پزشکی پذیرفته شدم.
آن زمان کنکور غیر متمر کز بود و در دانشگاهها انجام می شد لذا با عنایات امام رضا (ع) و دعای خیر مادرم 7 سال رشته پزشکی را با رتبه های برتر سالیانه به اتمام رساندم و سال 37 فارغ اتحصیل شدم.
پس از رشته پزشکی چند سالی در مراکز روستایی و در سپاه بهداشت در مناطق بیرجند و زادگاهم حضور داشتم و به دلیل اینکه علاقه زیادی به رشته مغز و اعصاب داشتم به دانشگاه ماری کوری پاریس جهت تحصیل در رشته مغز و اعصاب رفتم و سال 56 با درجه فوق تخصص نورولوژی و مغز و اعصاب از پاریس به ایران برگشتم.
آن سالها دانشگاه علوم پزشکی وجود نداشت و در سال 56 در دانشگاه مشهد یا فردوسی فعلی بعنوان استادیار مغز و اعصاب استخدام شدم و مدت چند سال بعنوان مدیر تحصیلات تکمیلی در این دانشگاه حضور داشتم و پس از پیروزی انقلاب به مدت 2 سال به سرپرستی دانشگاه بودم . و پس از آن به مدت 6 سال بعنوان ریاست دانشگاه مشهد یا فردوسی فعلی منصوب شدم.
در سال 64 که وزارت بهداشت تشکیل شد به مدت 3 سال بعنوان رییس دانشگاه علوم پزشکی مشهد حضور داشتم و پس از دوران مدیریت بعنوان مدیر گروه مغز و اعصاب به مدت 2 دهه فعالیت نمودم.
از ابتدای ورود به ایران عضو ثابت کمیته های آزمون تخصصی کشور بودم و بعد از پیروزی انقلاب نیز عضو هیات ممیزه بودم.
پس از برگشت از فرانسه تمام هزینه های بورس تحصیلی را به دانشگاه برگرداندم.
پروفسور اعتمادی در ادامه عنوان داشت: هر کار و خدمتی که انجام داده ام از صمیم قلب بوده است و هیچ توقعی از کسی ندارم ودرطی 40 سال خدمت در بیمارستان قائم هیچگاه حق التدریس و آنکالی دریافت نکرده ام و انتظاری نداشته و ندارم و اگر قصوری در حق مردم داشته ام از همگان حلالیت می طلبم.
اگر چه مجمع نخبگان اسم من را در لیست نخبگان کشور به ثبت رسانده اند ولی از نظر من نخبه کسانی هستند که در اوج تحریم های ظالمانه در تخصص های مختلف خدمت به مردم وطن خود را به اقامت در خارج از کشور ترجیح و در اولویت قرار دادند.
پروفسور اعتمادی اذعان داشت: فرار مغزها و نخبگان کشور در همه حیطه ها، اساتید، دانشجویان و آسیستانها یکی از موارد بسیار مهمی است که مرا رنج می دهد و مصیبت بزرگی برای کشور است که باید در سطح کلان برای این قضیه مهم مصیبت وار برنامه ریزی صورت گیرد.
وی تاکید دارد: باید با جوانان گفتگو کنیم، درد دل انها را بشنویم و زمینه را برای رشد انان و توسعه جامعه با فراهم سازی امکانات و تجهیزات مهیا نماییم. لذا بنده در دوران مدیریت خودم با وساطت هایی که انجام دادم از مهاجرت بسیاری از اساتید و دانشجویان جلوگیری کردم.
این استاد پیشکسوت گفت: دهه 60 بعد از پیروزی انقلاب که رییس دانشگاه بودم با وجود برخی اقدامات خرابکارانه منافقین، دوران سخت مدیریتی بود و با اتفاقات زیادی دست و پنجه نرم کردیم، علی رغم اینکه بسیاری از تحصل کرده های کشور بعد از پیروزی انقلاب به کشور برگشتند ولی مشکلات ما زمینه ای و در زیر ساخت ها بود.
لذا بسیاز از مسئولین فعلی، دانش آموزان و دانشجویان آن دوران بوده اند و شرایط را به خوبی می دانند. ولی به لطف خدا دانشگاه را از این گردنه عبور دادیم و تلاش ما بر کیفیت خدمات آموزشی و خدمت رسانی به مردم بود.
وی ادامه داد: در حال حاضر انظباط خوبی در حیطه های مختلف اداری و سازمانی شکل گرفته و دوران خوبی است باید قدر بدانیم و اگر چه مشکلات وجود دارد ولی از نظر زیر ساختی و تجهیزاتی ما صاحب دستاوردهای فراوانی بعد از انقلاب شده ایم که باید با همت جوانان ما شاهدتقویت و توسعه حوزه های سلامت باشیم.
امروزه شایسته سالاری خصوصا در حوزه های تخصصی از الزامات اداره برنامه های سلامت است و در برخی برهه ها ی کشور از حضور برخی از متخصصین کار امد در اداره امور استفاده نشد و کشور از این ناحیه ضربه و آسیب دیده است.
پروفسور اعتمادی یکی از مهمترین محورهای دوران خود را ارتقای برنامه های آموزشی و ماندگاری اعضای هیات علمی و توسعه بیمارستانها بعنوان کرد و افزود با تمرکز بر این برنامه ها توفیقاتی در طی یک دهه مدیریت ایجاد گردید.
استاد پیشکسوت مغز و اعصاب عنوان داشت: همیشه به جای کمیت باید به کیفیت بیندیشیم و در شرایط فعلی با افراد نخبه و اهل علم در خصوص ظرفیت های پزشکی مشورت گردد تا از ورود بی رویه و نابرابر با امکانات و تجهیزات پزشکی پیشگیری گردد.
در آن زمان، با اصل قرار دادن کیفیت آموزش، سالانه با توجه به امکاناتی که داشتیم 80 دانشجوی پزشکی پذیرش می کردیم تا با فراگیری خدمات کیفی آموزشی بتوانند خدمتگزاران خوبی به بیماران و جامعه باشند.
موی سپید را فلک به من رایگان نداد..................این رشته را به نقد جوانی خریده ام
وی در ادامه، با اشاره به ضرورت امید افرینی در جامعه اظهار داشت: باید علاوه بر ارائه برنامه های اموزشی از نظر فرهنگی با استفاده از تجارب پیشکسوتان و صاحبنظران با جوانان گفتگو کنیم و ارزش ها را تشریح و امید را به جوانان تزریق کنیم، لذا قدر شناسی از خدمات اساتید و موی سپیدانی که خالصانه زحمت کشیده اند و صاحب تجربه اند و ترویج برنامه های مستند این تلاشگران باعث شکوفایی و امید بیشتر در بین جوانان خواهد شد.
وی در ادامه عنوان داشت: بصورت معجزه آسایی در دو اتفاق نا گوار تصادف و سقوط میله داربست به سر و رفتن به کما ، با لطف خدا و دعای خیر مادر و محبت امام رضا (ع) و تلاش متخصصین از مرگ نجات یافتم و به دلیل مصدومیت هایی که داشتم دیرتر ازدواج کرده ام و صاحب یک فرزند هستم، لذا به جوانان و دانشجویان توصیه می کنم ازدواج را به تاخیر نیندازند و بر اساس روش ها و سنت دین مبین اسلام به مقوله ازدواج و تشکیل خانواده اهمیت دهند. اگر چه باید در سطح جامعه نیز حمایت جانبی برای ازدواج جوانان فراهم گردد.