پژوهشگران دانشکده پزشکی با طراحی داربست هیدروژلی ترکیبی از آلژینات، پلولان و هیالورونیک اسید حاوی پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، راهکاری نوین برای تسریع ترمیم زخم های دیابتی ارائه کردند که در مدل حیوانی بهبود چشمگیری در سرعت و کیفیت بهبود زخم ایجاد کرد.

دکتر رضا اسکوئی استاد و‌ مدیر گروه زیست فناوری دانشکده پزشکی مشهد گفت؛

در یک پژوهش نوین انجام‌شده در گروه بیوتکنولوژی پزشکی دانشکده پزشکی و در قالب پایان‌ نامه کارشناسی ارشد، داربست هیدروژلی هوشمندی بر پایه آلژینات، پلولان و هیالورونیک اسید طراحی شد که قادر به بارگذاری و آزادسازی کنترل‌شده PRP است.

این داربست با هدف غلبه بر چالش‌ های ترمیم زخم های مزمن دیابتی که به دلیل اختلال در خونرسانی و عملکرد سلولی، روند بهبود آن‌ها بسیار کند است، توسعه یافت. 

مطالعات حیوانی نشان داد که استفاده از این داربست، به‌ ویژه در روز هفتم پس از درمان، منجر به اپیتلیالیزاسیون سریع‌ تر، تشکیل بافت گرانوله مؤثر، کاهش التهاب، افزایش رگ‌زایی و تولید کلاژن در سطح مطلوب شد.

عملکرد این سیستم در مقایسه با گروه‌ های تحت درمان با داربست فاقد PRP یا دریافت‌کنندگان تزریق PRP به‌صورت مستقل، برتری معناداری داشت. 

لازم به ذکر است؛ این پژوهش که با راهنمایی دکتر رضا کاظمی اسکوئی و مشاوره دکتر حمیدرضا رحیمی و دکتر نیلوفر خندان‌ نسب انجام شد، توسط دانشجوی پژوهشگر بهنام عباسی اجرا گردید.

این مطالعه در ادامه تحقیقات قبلی گروه که در آن همین داربست با سلول‌ های بنیادی مورد آزمایش قرار گرفته و منجر به ثبت اختراع شده بود انجام شد و اثربخشی PRP را به‌ عنوان گزینه‌ ای بالینی‌ تر و در دسترس‌ تر تأیید کرد. 

نتایج این پژوهش گامی کلیدی در جهت توسعه راهکارهای درمانی نوین برای زخم های دیابتی محسوب می‌ شود و امیدواری وجود دارد که در آینده نزدیک به آزمایش‌ های بالینی روی انسان‌ ها نیز گسترش یابد.