مطالعه طراحی و اجرای فرآیند های فتوترانوستیک نانوپوسته های توخالی طلای حامل حساس کننده نوری، یک استراتژی پیشنهادی برای توسعه استاندارد مراحل پیش بالینی  درمان فوتوداینامیک است.


دکتر آمنه سازگار نیا، استاد و مدیر  گروه فیزیک پزشکی ضمن تقدیر از همکاری آقایان دکتر موسوی شائق و دکتر ایمانپرست، اظهار داشت؛

در این پژوهش، پس از طراحی و ساخت میکروبیوراکتورها، میزان چسبندگی، تغییرات خواص فیزیکوشیمیایی و رفتار نانوپوسته های توخالی طلای حامل حساس کننده نوری هنگام عبور از میکروبیوراکتورها بمنظور شبیه سازی عبور آنها در رگ ارزیابی شد.


یک رخنه بزرگ در دانش پزشکی، تفاوت نسبتا ملموس نتایج حاصل از مطالعات برون تنی با درون تنی به علت محدودیت های پروتکل های کشت سلولی می باشد، چراکه یک مدل واقعی از برهمکنش های سیال با نمونه و نانوساختارهای دارویی را تامین نمی کند. استفاده از روش های مبتنی بر میکروفلوئیدیک میتواند شرایط فیزیولوژیک تومور را بهتر مدل سازی کند.


نتایج این پژوهش توانست درک عمیق تری از رفتار نانوساختار های حامل حساس کننده های نوری/ گرمایی در محیط مشابه درون بدن از دیدگاه فیزیکی فراهم کند و بنوبه خود نقش شایانی در به بهینه سازی مطالعات فتوداینامیک/فتوترمال تراپی ایفا نماید.